Een gedachtenexperiment.
In de Lexus-fabriek werken nog maar twee mensen. Eentje die de processen in de gaten houdt. En eentje die de auto die van de assemblage-band af komt naar de parkeerplaats rijdt. De auto zelf wordt helemaal in elkaar gezet door robots.
Mijn schoonvader wordt er altijd blij van, als hij er over vertelt. Zelf werkte hij ooit op een afdeling met veertig boekhouders en accountants. Nu werken er nog twee. Eentje voor als de ander op vakantie is of ziek wordt. De rest is geautomatiseerd. Daarom is mijn schoonvader betaald werkeloos, met vervroegd pensioen.
Automatisering rukt op. De robots komen. Ze nemen alle zware en monotone arbeid van ons over. En als we willen doen ze nog veel meer voor ons.
Betekent dat nu ook dat we allemaal zullen gaan genieten van overvloed, terwijl we er nauwelijks meer voor hoeven te werken?
Ik ben een beetje bang van niet. De robots en computers worden waarschijnlijk gekocht door grote investeerders. En zij gaan profiteren van de winst die ze maken, omdat ze zoveel minder mensen hoeven in te huren. Zij worden er in eerste instantie dus wel rijker op.
De mensen die worden ontslagen krijgen met geluk nog wel wat mee. De mensen die nu niet meer worden ingehuurd niet. En de mensen die nooit de kans hadden om er iets mee te maken te hebben – dus de meesten van ons – die profiteren nauwelijks. Alleen zullen spullen goedkoper worden, omdat ze efficienter worden gemaakt, door robots. Maar of ze de spullen echt kunnen kopen, dat is de vraag.
Heel veel mensen gaan werkeloos worden door de komst van de robots. En wie nu niet werkt, die heeft geen recht op geld. En wie geen geld heeft die mag niet leven. In elk geval niet officieel.
Dan wordt het niet een wereld waar bijna niemand hoeft te werken en iedereen leeft in weelde.
Het wordt een wereld waar niemand kan werken en bijna iedereen leeft in armoede.
Denk er maar eens over na.
Daarom moeten we onze ideeën over een eerlijke verdeling van inkomen en onze arbeidsmoraal nu vast herzien. Anders zijn we te laat.
Afbeelding: Kuka Roboter, Augsburg
1 opmerking:
Zit wel een catch aan:
Als niemand de spullen kan kopen, dan is er ook geen winst voor de producenten. Dus op lange termijn is de massale werkeloosheid ook een verliespost voor de investeerders.
Gelukkig zijn er zaken die we altijd nodig hebben. Eten, dak, en nog wat van die dingen. Die kunnen de investeerders allemaal straks in bezit hebben en ultra rijk worden. Het is de vraag dan of , als er straks 7 miljard armen en 1 miljoen rijken zijn, hoelang die rijken nog blijven leven. Behalve als er ook nog een leger van robots is hen te beschermen.
En dan hebben we maar een hacker nodig.
Ik ga aandelen kopen in tijdmachines, en de kranten van 1984 maar eens goed doorlezen...
Een reactie posten