Prins

Mijn vrouw en ik zijn op zoek naar vleugeltjes. Elvenvleugeltjes.

We hebben ze nodig voor een duur verkleedfeestje. Als speelse noot. Maar onze dochters zullen er ook wel blij mee zijn, als we ze aan hen doorgeven als cadeautje. De oudste speelt graag fee. Want haar favoriete filmheldin is ook een fee, die haar vleugels krijgt als ze een heldendaad heeft verricht.

Kijk, daar staat de pop van de heldin. Met hele grote vleugels. Voor heel veel euro's. Wel mooi. En ze is een beter voorbeeld dan de vroegere sprookjesprinsessen, die alleen gedwee ach en oh konden roepen.

Disney's Assepoester is wat dat betreft eigenlijk zo gek als een deur. Ze leeft in een droomwereld en ze kleedt muizen aan. Sneeuwwitje is al iets beter. Maar haar forte bestaat ook uit hard gillen, wegrennen, en kordaat opruimen en schoonmaken. Oh ja, ze zingen en dansen wel leuk allebei.

De nieuwe films van Barbie zijn wat dat betreft echt een vooruitgang. Hier gaan de heldinnen zelf dapper op avontuur. Ze kijken met hun hart, reizen ver, trotseren sociale druk, vinden vriendschap, en ze redden nog prinsen ook.

Kijk, daar staat ie. De pop van de prins. Het is nog best een stoere prins, al moet hij nu voor de verandering gered worden. Hij ziet er zelfs wat realistischer uit dan de gemiddelde jongenspop.
En aantrekkelijker voor dames, begrijp ik van vrouw en vriendinnen.

Raar eigenlijk. Meisjes spelen met meisjespoppen, en jongens spelen met jongenspoppen. De meisjespoppen worden inmiddels iets realistischer qua verhoudingen, al blijven de voeten vaak miniscuul. Daar kun je toch niet op staan? Jongenspoppen lijken eerder onrealistischer te worden. Veel hebben armen alsof ze een liter anabole steroiden per dag drinken. En keiharde sixpacks. Dat die sixpacks keihard zijn is dan weer wel realistisch.

Jongens spelen oorlogje. Jongenspoppen zijn vechtmonsters en soldaten. Maar als je als jongen een meisje in je speelwereld wilt toelaten, dan moet je zelf maar iets met een Barbie frobelen. Die zijn weer roze en ultra-vrouwelijk. Dat wordt dan een “Babe with Gun”. En bikini.

Tja. Hoe verwacht je zo dat jongens emancipatie op de werkvloer serieus leren nemen?

En terwijl de jongens ultra-stoer proberen te doen met hun macho men, kijkt de Barbie Prins toe. Zou een van de jongens ook met hem willen spelen? Of moet altijd een meisje zijn rol spelen, als stand in? Zou hij stiekem een soldatenpak aan kunnen trekken? Dan kan hij meedoen met de luchtmobiele reserve bij de jongens. En dan 's avonds weer dansen in zijn prinsenpak met de prinses uit het sprookje.

Prins doet zijn best om een brug te slaan tussen twee werelden. Hij zou wel wat hulp kunnen gebruiken.

Dan spelen wellicht op een dag meisjes en jongens met de zelfde soort poppen. In fantasie-werelden die dichter bij elkaar liggen dan veel werelden van mannen en vrouwen nu.