Volgens de arts van het GGD, die op school is langsgeweest, is onze oudste prima in orde. Ze is op lengte en passend gewicht voor haar leeftijd. Haar ogen, oren en spraak zijn “voldoende”. Ik zou zeggen bijzonder goede ogen, soms wat oostindisch doof, en nogal volwassen pratend voor haar leeftijd, maar er waren nu eenmaal geen andere categorieen in het dossier dan voldoende en onvoldoende. Als ik trots het rapport voorlees aan dochterlief zelf, vraagt ze afwezig “waarom? Waarom zegt de dokter dat?” Op het antwoord wacht ze niet echt. Het avondeten is interessanter.
Bij het rapportje van de GGD zit ook een folder in de zelfde paarse GGD kleuren. “Gezond eten en bewegen met kinderen 4-8 jaar”. Het ziet er erg officieel uit.
“Ontbijten is goed... Kies bij voorkeur voor volkorenbrood of bruinbrood.” leest mijn vrouw voor.
“Volkorenbrood”, roep ik, want daar zitten tenminste zeker vezels en vitamines in. Bruin brood kan ook gekleurd witbrood zijn.
“Besmeer het brood met halvarine??” mijn vrouw is geschokt. Waar moeten die kinderen dan hun energie vandaan halen? Ze zijn in de groei, en springen het teveel aan calorieen er zo weer af.
“En hier: geef weinig frisdrank of vruchtensap, want daarin zitten veel calorieen.”
Frisdrank heeft vaak koolzuur en geraffineerde suiker, dat is inderdaad niet zo goed. Echt vruchtensap is juist prima. En ze stoppen vanzelf wel met drinken. De oudste drinkt ook veel water.
“Af en toe frisdrank met zoetstof kan, maar twee glazen per dag is het maximum. Kinderen kunnen ook te veel zoetstoffen binnenkrijgen.” quote mijn vrouw.
“En dan: neem op school halfvolle schoolmelk of yoghurtdrank zonder toegevoegde suiker”
Ze stoomt: “Melk is helemaal niet zo goed! Dat is achterhaald! En 'zonder toegevoegde suiker' zit tegenwoordig vol met zoetstoffen! Daar krijgen ze dan weer buikpijn van!”
We vinden het foldertje eigenlijk niet zo heel goed. Het is wel goedbedoeld, maar het kan beter.
Er staat eigenlijk niets in over biologisch of ekologisch voedsel, of zelfs maar dat eten gewoon fijn en lekker kan zijn. Er mist ook dat het “foute” maar zogenaamd wel lekkere snackfood eigenlijk lang niet zo lekker is als “echt” eten.
Een gewone hollandse stampot met verse groenten en aardappelen, een worstje en jus van echte boter is toch heerlijk? Dan zit je echt lekker vol en hoef je niet meer te snacken. En dan bedoel ik dus niet de voorverpakte, voorgeschilde krieltjes met suiker, of puree uit een pakje. En ook geen jus van halvarine en een zout boullionblokje. Nee, gewoon het simpele echte eten. Lekkerder, en vaak nog goedkoper ook.
Mijn vrouw pluist de folder uit.
“Gebruik zachte margarine of vloeibaar bakvet om in te bakken.” Margarine gaat bij mij altijd spetteren. En ik vind het niet lekker. Waarom niet gewoon echte boter? Omdat het “te vet” is of omdat Unilever dan niet genoeg verdient? Unilever maakt erg veel, zo niet de meeste van die vloeibare vetten en margarines.
Van wie is het foldertje eigenlijk? Het Voedingscentrum. Wat was daar ook alweer mee? Het klinkt heel erg als een door de overheid ingesteld orgaan. Maar dat was het niet echt, of wel?
Hun website biedt uitkomst. Ze zijn vrijwel geheel gesponsord door de overheid. En ze willen zo onafhankelijk mogelijk zijn. Oh gelukkig, dat is mooi. Maar natuurlijk wordt er wel samengewerkt met de grote voedselindustrie.
Wie zitten er eigenlijk in hun raad van bestuur? Even opzoeken wat zij nog meer doen. Iemand van CSM, de suikerindustrie dus, iemand van het Productschap Akkerbouw, een melkveehouder, en een wethouder van de VVD. En dan nog een professor die overal in raden zit, onder andere bij voedselgiganten Wessanen en Frieslandfoods. Volgens mij is toch vooral de industrie vertegenwoordigd. Ik hoop maar dat die wethoudster van de VVD wel gewoon van lekker eten houdt.
Wie was de directeur ook alweer? Of was dat niet een directrice, die ook in Keuringsdienst van Waarde was geinterviewd? Ja hoor. Dat is ze. Yvonne van Sluys. Werkzaam geweest in tal van functies, ook in de farmaceutische industrie en bij Unilever.
Het verklaart voor mij wel de lichte nadruk op industriele producten in het foldertje. Maar heeft mevrouw van Sluys nu echt een slechte inborst en is ze een intrigante? Dat wil ik toch liever niet geloven. Dat lijkt me echt niet leuk.
En dat is denk ik ook niet zo. In een interview blijkt ze zich vooral zorgen te maken over de vetzucht van onze moderne burger. Veel meer mensen worden veel te dik, en dat is niet gezond. En je kunt wel achteraf ingrijpen met dieten en medicijnen, maar dat is eigenlijk te laat. Je kunt volgens haar veel beter voorkomen dan genezen. Laat mensen zo vroeg mogelijk leren hoe ze gezond kunnen eten, en niet dik worden. Dat klinkt inderdaad als een nobel streven.
Maar niet dik worden, en bovendien nog heel lekker eten kun je ook prima met natuurlijke, en zelfs met vette producten. Heus niet alles hoeft kunstmatig ontdaan te zijn van voedingswaarde. Als er te weinig in je “voedsel” zit ga je er alleen maar meer van eten om genoeg van dat wat je nodig hebt binnen te krijgen. Misschien goed voor de verkoop, maar niet voor de smaak.
Misschien weten ze dat bij het voedingscentrum gewoon niet eens. Als de hele raad van bestuur, en de directie allemaal uit de industrie komen, kennen ze alleen industrieel voer. Dat is een beetje als een dokter die denkt dat iedereen ziek is, omdat hij alleen zieke mensen in zijn praktijk ziet. Die heeft ook een vertekende blik.
Ik denk dat er maar een paar mensen bij de raad van bestuur bij moeten. Mensen die het ook van een andere kant kennen. Een ecologische slager die zijn koeien buiten laat grazen bijvoorbeeld. Iemand van de “slow food” beweging*, die leuk kan schrijven. En een goeie kok, die houdt van lekker eten. Dan komen de adviezen van het voedingscentrum vanzelf helemaal goed.
Bronnen o.a.:
www.voedingscentrum.nl
* “Slow food” in tegenstelling tot “fast food” - lekker en natuurlijk eten, en nog gezond ook.
Zie bijvoorbeeld: www.slowfood.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten