Stropdas

Zouden er mannen zijn die het echt leuk vinden om een stropdas te dragen?

Ik denk dat ik daar dan alleen soms bij hoor. Voor mijn huwelijk had ik een heel mooie licht azuurblauwe. Of bij een feestelijke gelegenheid waar geen strikje bij hoort, dan vind ik het ook wel leuk om mezelf mooi te maken.

Maar voor werk? Gelukkig is dat in mijn werkarena niet vaak nodig. Een stropdas is daar juist meestal teken dat je er niet bij hoort.

In mijn korte tijd als trendvolger was dat anders. Mijn directeur legde uit dat hij ook niet van stropdassen hield. Toen hij zelf voor het eerst in dienst trad had hij uit protest een Mickey Mouse stropdas om geknoopt. Dan was het toch lekker geen echte stropdas. Dus hij begreep goed als ik nog geen stropdassen had. Maar ik moest er toch maar één om doen. En dan een gewone.

Een stropdas maakt je klantgericht. Je laat zien dat je er bij hoort. Je straalt betrouwbaarheid uit.
Zeker als er ook een net overhemd, en pak bij wordt gedragen.

Natuurlijk is een stropdas niet overal goed, en niet elke das en elk pak zijn het zelfde. Een bankier hoort een ander pak te dragen dan een ambtenaar. Een snelle verkoper hoeft niet eens per se een jasje aan te hebben. Er zijn dus rangen en standen. Maar een pak en een das is in elk geval “zoals het hoort”.

Officieel komt de stropdas van een chique sjaaltje. Een cravatte. Iets dat in zwang was tijdens Napoleon, of net er voor. Die werd dan meer los gedragen. En op een gegeven moment verwerd het tot de das die we nu kennen. Met een enkele, een dubbele of een platte knoop. Heel chique.

Toch voelt dat niet zo. Zeker als je bovenste boordknoopje eigenlijk net te strak zit. Dan is het net alsof je een ander soort strop om doet. Dan voelt het meer als iets waar iemand aan kan trekken om je terecht te wijzen, of gewoon voor de lol te wurgen.

Eigenlijk denk ik stiekem dat de stropdas helemaal niet van de Cravatte af stamt. Maar juist van iets heel anders. Namelijk het touw dat slaven vroeger om hun nek kregen.

Dat touw is erg handig om slaven bij elkaar te houden. Of als een soort leiband. Letterlijk. En het geeft direct aan dat je met een slaaf te maken hebt. Iemand wiens leven in handen van iemand anders is. Iemand die hoort te doen wat hem gezegd wordt. Gezagsgetrouw. Betrouwbaar. Klantgericht.

Misschien is dat wel waarom de meeste mannen helemaal niet graag een stropdas dragen. Het is dan een symbool van onvrijheid. Hoe mooi je de das ook maakt.