“Van onze entertainmentredactie” staat er. NET5 en SBS 6, onze grote commerciële kanalen, gaan op enkele prime time programma's elke vijf tot zeven minuten onderbreken met reclameblokken. Hoi, ik hield al zo veel van reclames, nu krijg ik er nog meer. Nog vaker!
Eigenlijk niet natuurlijk. Zelfs al praten mijn schoonouders, die allebei een hekel hebben aan reclames, graag over de nieuwste reclame die ze nu wél leuk vinden. Het is ook een favoriet lunch-onderwerp: de nieuwste TV-commercials. “Die was nu echt leuk.” Zelfs onze sms-jes zijn niet veilig van de nieuwste vondst. Want bijna iedereen deed fijn mee met de “goeiemoggels” van KPN.
Elke onderbreking zou ongeveer drie minuten duren. Van elke tien minuten wordt dan een derde reclame. Een televisie-uur bestaat dan uit twintig minuten reclame, en veertig minuten programma. Amerikanen kennen dat al jaren. Elk uur in de thriller 24 duurt ook precies 40 minuten. Niet zestig. In een engels uur zit tot nog toe 50 minuten. Die hebben minder reclame.
Hoe komt dat nu, dat we nu pas naar het Amerikaanse model gaan, dan? Mensen houden blijkbaar toch zo van reclame, al zeggen ze van niet? Mocht het niet dan?
Nee. “Dit model wordt mogelijk gemaakt door de nieuwe mediawet.” Voorheen werden wij als kijker beschermd door de overheid tegen te veel reclames. Zelfs als het ging om commerciële zenders. Nu krijgen we er toch meer. Zou de overheid willen dat we wat meer lunchen en genieten van de nieuwste vondst van de reclamemakers?
Medy van der Laan stond een paar jaar terug op het punt om een en ander in Hilversum flink te veranderen. Uit een rapport bleek namelijk dat er wat veel overbodige managementlagen in medialand aanwezig waren. Als je die zou schrappen, dan zou Hilversum met vele miljoenen minder toe gekund en nog evenveel televisie gemaakt hebben.
Of het rapport klopte weet ik niet. Maar Hilversumse woordvoerders vonden het idee maar niets. Wellicht hoorden zij tot de te schrappen managementlagen. Een mediacampagne werd gelanceerd, en Medy werd onder druk gezet. Want in haar plannen stond ook dat de NPS opgeheven zou moeten worden, en dat, zo zeiden de actievoerders terecht, is een laatste relatief onafhankelijke zendgemachtigde. Die moet kwaliteit brengen ongeacht of er voldoende leden van een bepaalde overtuiging daarom vragen, en ongeacht of een adverteerder daar voor betaalt.
Medy moet zich vast afgevraagd hebben waar ze aan begonnen was. Een gevecht met de media win je niet zomaar, want die willen je dan niet zo graag meer positief afschilderen. Zelfs al heb je misschien gelijk. En wat moeten de lezers en kijkers dan denken?
Uiteindelijk koos ze eieren voor haar geld. De NPS bleef. En de managementlagen ook. Het extra geld moest dan maar van een andere bron komen. Meer tijd voor televisie-reclames, aanzienlijk meer tijd. Dan zouden de adverteerders het verschil wel betalen. Blijkbaar geldt die nieuwe “vrijstelling” ook voor de commerciële zenders.
NPS blij. Managementlagen blij. Adverteerders blij. En wie weet, wij ook wel. Want nu hebben we veel meer commercials waar we bij de lunch over kunnen praten. Wel jammer dat van een uur televisie nu zo weinig overblijft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten