donderdag 29 januari 2009

Leuk

“Nee. Dat mag niet.”
Ik zie mijn dochter al heel beteuterd kijken.
“Het mag alleen... het mag alleen als je het leuk vindt.”

Het begon een beetje als een grapje. Als omgekeerde psychologie, omdat er geen land met haar of haar zus te bezeilen was. Als je dan iets onverwachts doet, dan heb je vaak weer even de aandacht. En soms kan dat genoeg zijn om de stemming helemaal om te buigen. Dan is het weer leuk.

“Waarom zeg je dat?”
Dat is een beetje haar standaardvraag. Maar ze meent het wel. Ze wil graag weten of ik een grapje maak of dat ik het meen. Allebei een beetje. Ik meen wat ik zeg. Maar het is ook een soort grapje.
“Je houdt me gewoon voor de gek.”
Ze lacht, en het is weer goed. Haar jongere partner in crime denkt diep na en kijkt me een beetje scheef aan. Rare papa.

Maar misschien zit ter ook wel iets in. Als in een adagium waar je ook jezelf aan kunt herinneren. Of iets wat je net zo goed kunt zeggen, en menen, tegen andere volwassenen.

We leren zo veel dingen doen uit beleefdheid. Vinden we het zelf leuk? Soms denken we daar niet eens meer over na. Of we nemen niet de tijd om te voelen of we het leuk vinden. Ja natuurlijk doen we het, want dat wordt van ons verwacht. En we vinden het heus niet erg hoor.

“Niet erg” is niet het zelfde als “leuk”. Bij nader inzien zijn er wel wat zaken waar je jezelf echt geen keus wilt geven. Belasting betalen of zo. Dat weet je dan ook weer. Maar voor de rest...

Hoeveel dingen doen we niet dagelijks in een soort sleur, als we niet uitkijken? Zorgen maken, nadenken, krant lezen, snoep eten, op visite gaan, voor de televisie hangen. Een direct klaar maaltijd eten, of juist uitgebreid iets gezonds koken dat je nu net niet lust. Zelfs ons werk en onze partner kunnen ten prooi vallen aan “heus niet erg hoor”.

Want heus niet erg kan soms ook betekenen dat we ons er eigenlijk niet prettig bij voelen. Dat ken ik helaas ook wel. In een soort wacht-stand springen, als een apparaat dat op zijn beurt wacht om weer eens zelf te mogen kiezen. Morgen, of zo. Meestal morgen, zelden vandaag.

Bij nader inzien is het grapje heel serieus. Laat ik het eens proberen. Wat het ook is, ik moet niets.

Sterker nog, ik mag het niet. Behalve... als ik het leuk vind.

Jij ook. Je mag het niet. Behalve... als je het leuk vindt.

Geen opmerkingen: