donderdag 29 januari 2009

Pool


“Nee, er is gewoon geen goede autochtone loodgieter meer te vinden! Ze komen niet opdagen, ze leveren broddelwerk af. En ze kosten te veel.”
Ik wil het graag met haar oneens zijn. Maar ik heb ook hard naar goede aannemers, klussers en loodgieters moeten zoeken. Het viel mij ook vaak tegen.
“En Polen doen hun werk gewoon goed, ze komen opdagen, ze leveren kwaliteit...”
“En ze kosten nog minder ook”, vul ik aan. Ik zucht.

Graag had ik een pleidooi gegeven dat er niets van de marktwerking klopt. Dat autochtone, echte Nederlandse loodgieters en klussers altijd prima zijn. En dat ze alleen niet kunnen concurreren omdat de euro voor ons iets anders waard is dan voor iemand uit het voormalig Oostblok.

De Pool immers kan zich veroorloven voor een tijdje veel minder te vragen voor zijn arbeid. Die gaat weer terug naar zijn thuisland, en is dan relatief rijk met het geld dat hij hier heeft verdiend. Hij koopt daar een huis, dat veel goedkoper is dan hier, en een tijdje hard werken hier is goed beloond.

Een Nederlandse bouwvakker kan zich dat niet veroorloven. Hij zal immers niet zo snel een huis in Polen gaan kopen. Dan moet je Pools leren, en eventueel een Poolse partner zoeken. Dat is veel werk. Dus dan blijf je liever hier. Maar huizen hier zijn vooralsnog aanmerkelijk duurder. Voor het loon gaan werken waar de Pool het zich wel kan veroorloven is geen optie.

Dus wat dan te doen? Je kunt zwart gaan werken, en op die manier meer over proberen te houden. Ik vermoed dat die optie nog wel eens wordt benut. Maar als de Pool ook zwart werkt, dan is die potentieel nog weer goedkoper. En het is de vraag of je winst op termijn zo groot genoeg is.

Je kunt gaan afraffelen. Je houdt dan meer tijd over voor andere klussen. Dat gaat wel ten koste van je naam, want je levert minder kwaliteit.

Je kunt gaan sjoemelen en afpersen. Ook niet goed voor de reputatie van de landgenoten in je vakgroep. Net zo min als Polen gaan slaan, in het water gooien, of negatieve reclame over ze verspreiden.

Je kunt gaan klagen, en proberen uitzonderingen in de wet te bewerkstelligen. Dat wordt ook gedaan, met wisselend succes.

Je kunt heel goedkoop proberen te leven. Dat lukt de oudere generatie wellicht nog een beetje, met huurbescherming sinds 1970. Die sterven op termijn uit.

Je kunt zelf Polen inhuren en ze voor je laten werken. Je verhuurt hen dan aan anderen voor een tarief dat nog steeds flink onder het tarief van de vrije autochtoon ligt, maar ook een aardige winstmarge voor jou overlaat. Helaas moet je dan wel zo lang mogelijk voorkomen dat de Polen direct voor de klant gaan werken. Dus het is wel handig als je jezelf onontbeerlijk weet te maken. Dat kan op verschillende, al dan niet prettige of legale manieren.

Of... je kunt een ander soort werk zoeken. Zeker als je iets in je mars hebt is dat een optie. Ik vermoed dat vooral de potentieel kundige mensen op die manier verdwijnen. Zij worden gewoon IT-er of ingenieur. En op die manier geven zij op termijn toch mijn vriendin gelijk: er is dan geen goed werkende autochtone loodgieter of klusser meer te vinden. Jammer.

1 opmerking:

Anoniem zei

Ik mis de optie: goede kwaliteit leveren, hard werken, je afspraken nakomen en fatsoenlijk Nederlands spreken. Zou voldoende moeten zijn voor de autochtone klusser om het wel te kunnen redden. Zelfs tegen een hoger tarief.
De vriendin