Ik neem positie zoals ik dat geleerd heb. Met mijn rechterhand ontgrendel ik het mechanisme. Voorzichtig ga ik nog een keer na of ik alle voorzorgen heb genomen. Dan duw ik de hendel naar voren tot ik een klik hoor. Mijn handen leg ik losjes om de handgrepen heen. Ik heb een wapen.
Maar ik heb er ook een licentie voor. Ik heb lang lessen genomen met een ervaren instructeur, en af kunnen kijken bij veel andere ervaren vergunninghouders. En ik weet wat ik doe. Ik ga niet zomaar mensen doodmaken, ben je mal!
Tegenwoordig is het hebben van een wapen best controversieel. Dat komt door terrorisme enzo. En door scholieren die hun medeleerlingen neerschoten in vlagen van verstandsverbijstering. Laten we wapens en vergunningen maar gaan verbieden, gaan stemmen op. Ze zijn ook erg gevaarlijk. Wapens. Als ze gebruikt worden.
Maar gek genoeg wordt zelden aandacht besteed aan mijn type wapen. En dat terwijl er toch aanzienlijk meer slachtoffers mee gemaakt worden dan met het gemiddelde vuurwapen. Per jaar zijn er in Nederland alleen al tussen de achthonderd en de duizend dodelijke slachtoffers. Dat zijn er meer dan vier keer zoveel als bij vuurwapens en steekwapens samen. En toch wordt er lang zo moeilijk niet over gedaan. Mijn wapen is namelijk ook nodig als vervoer. Het is een auto.
Vaak stappen we in de auto zonder er bij stil te staan hoeveel kracht we in handen houden. We hebben de monsters immers goed onder controle. Nog even inhalen, dat kan best, precies er tussen door. En hoe hard je echt rijdt in een moderne auto is nauwelijks te horen of te voelen, zo stil zijn ze, en zo snel reageren de remmen. Niet zo snel als sommige bumperklevers schijnen te denken, maar wel snel.
Natuurlijk rijdt niet iedereen te hard, of gevaarlijk. De meesten rijden bijzonder netjes. Maar net als bij vuurwapens hoeft er maar eentje net te gevaarlijk te doen, en het kan dodelijk aflopen. En toch lees ik nergens dat race-spelletjes op de computer verboden zouden moeten worden omdat ze aanzetten tot gevaarlijk gedrag. Nergens lees ik dat rijbewijzen voortaan alleen aan echte professionals vergeven zouden mogen worden.
Zelfs in de VS, waar vuurwapens net zo vrij verkrijgbaar zijn als auto's is het aantal doden veroorzaakt in het verkeer twee keer zo hoog als bij de pistolen en geweren. In 2004 waren het er 44,000, of ongeveer 15 op de 100,000. Vuurwapens komen daar op 7,7 op de 100,000: ook veel te veel natuurlijk. Auto's maken ook veel meer slachtoffers dan terrorisme. Op Amerikaans grondgebied waren er in 2001 maar liefst 2,997 volgens het laatste dodencijfer van de aanslag op het WTC. Dat betekent op een bevolking van 300,000,000 bijna 1 per 100,000. En in de jaren er op was het aantal terrorismedoden in de VS practisch nul.
Toch lees ik veel meer over terrorisme dan over verkeersdoden. En in naam van het bestrijden van verkeersdoden gaf de VS geen honderden miljarden uit in de laatste jaren. In de naam van terrorismebestrijding wel.
Mijn wapen mag blijkbaar gewoon. Ik denk nog even aan mijn opa. Als hij ging rijden zat hij altijd even rustig achter het stuur en haalde diep adem voor hij weg reed.
“Waarom doe je dat toch” vroeg zijn vrouw, mijn oma.
“Ik bestuur een dodelijk werktuig” zei hij dan,
“en ik moet me concentreren en rustig zijn om dat goed te doen”.
Ik probeer net zo te rijden als mijn opa. Geconcentreerd en rustig laat ik de koppeling opkomen, en nog één keer controleer ik of de weg vrij is. Dan rijd ik weg.
bronnen o.a.:
Centraal Bureau voor de Statistiek
www.cbs.nl
National Center for Health Statistics
www.cdc.gov/nchs/fastats/acc-inj.htm
4 opmerkingen:
Het is een interessant concept wat je daar hebt. Een auto is inderdaad een potentieel wapen, dat door zijn formaat nog moeilijker te richten is dan een pistool. Maar ik denk op zich dat als je alle "domme ongelukken" weghaalt er een stuk meer gerichte aanvallen met vuurwapens zijn dan met auto's ;-)
Wat betreft je opmerking over het verbieden van computerspelen ten opzichte van de gevolgen van het spelen van (bepaalde) computerspelen wil ik graag het volgende kwijt:
Voor mij persoonlijk geldt dat computerspelen juist positief werken. Daarmee bedoel ik het volgende:
Doordat ik de mogelijkheid heb om virtueel te hard te rijden, mensen ovehoop te knallen/steken/neer te beuken, dingen op te blazen of gewoonweg andere dingen die (in onze maatschapij) onacceptabel zijn te doen, kan ik me dusdanig onstressen, dat ik in het werkelijke leven ontspannen genoeg kan blijven om niet al deze dingen te willen doen als er weer iets gebeurt waar ik mij enorm over kan opwinden.
En ik doe deze dingen al vanaf een zeer jonge leeftijd en ik ben de eerste die toegeeft dat ik geen super lief jongetje was maar ik heb altijd respect voor ieder ander gehad en nooit mensen iets aangedaan (zonder dat ze mij iets aandeden) of andere gekke dingen die tegenwoordig (het lijkt wel) dagelijks gebeuren.
Dus naar mijn mening heeft het spelen van computerspelen niets met het gedrag van mensen te maken.
Aan de andere kant heeft het waarschijnlijk ook wel geholpen dat mijn ouders altijd hebben gezegd dat wat er op TV/film en later dus in een spelletje gebeurde maar fictie is en dat je het vooral niet te serieus moet nemen of nadoen.
Ik denk dat het hebben van liefhebbende, verstandige en vooral geinteresseerde ouders toch een stuk belangrijker is voor kinderen dan al die stomme regeltjes en dat slappe psychologische gelul van tegenwoordig.
Maar ja, ik ben maar 1 persoon zonder de juiste diploma's op dat vlak en tja, wat weet ik nu?
Groetjes,
Bite
DJ Bite, je bent niet de enige die dit roept. Mijn (zeer ongestreste) partner geeft aan dat hij graag geweldfilms kijkt om precies dezelfde reden: een soort afreageren dat hij dan niet in de werkelijkheid hoeft te doen.
Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat schieten in een computerspel en zelfs in een schietbioskoop (een schietbaan waar je niet met echte munitie schiet, maar met een soort laser op videobeelden) onvergelijkbaar is met schieten met echte munitie. Echte munitie geeft ook een professional een gevoel van gevaar dat er in die spelsituaties niet is. En daarmee verandert je gedrag ingrijpend. Daarmee deel ik je mening dat (computer)spelen niet direct iets zeggen over het daadwerkelijke gedrag van mensen.
PS: ook ik heb van die opvoedkundige ouders gehad. Ik moet zeggen dat de herhaalde opmerkingen als: 'dat bloed is niet echt hoor, dat is ketchup' of : 'als ze echt zo zouden schieten dan zou iedereen dood zijn' de lol wel weghaalden uit series als The A-team :)
S.
Maar hoeveel mensen op die 100.000 hebben dan een vuurwapen en hoeveel hebben er een auto?
En nog een ander perspectief: een fout van een bus chauffeur kan het leven kosten van alle inzittenden. Maar je moet verdomd veel meer moeite doen om met een schot, per ongeluk of wel met intentie, om zo veel mensen het leven te ontnemen.
Een reactie posten