woensdag 22 juni 2011

Atoomstroom stop je niet zomaar

Angela Merkel – en andere geschrokkenen – willen toch liever niet door met atoomstroom. Dat snap ik. Want hoewel de kans op een Tsunami hier iets kleiner is, zou een atoomramp hier minstens zo erg uitpakken als nu is gebeurd in Japan. Dus de kerncentrales gaan dicht blijven in Duitsland. De enigen die daar echt niet blij mee zijn, zijn de energiebedrijven die al hebben geinvesteerd in de huidige kerncentrales.

Zoals Vattenfall (betekent in het Zweeds nota bene “Waterval” – lekker verwarrend), E.on, EnbW en RWE. Vattenfall zegt afgelopen jaar nog twee derde miljard euro in de te sluiten centrales gepompt te hebben. Ongeveer de helft van een kwartaalwinst van het bedrijf. Natuurlijk, als hun centrales niet door mogen hoeven ze ook geen uranium-belasting meer te betalen. Maar dat andere geld zijn ze dan kwijt – want geen atoomstroom-inkomsten meer. En zeker geen atoomstroom-winsten. Dat vinden ze niet eerlijk. En de rechters geven hen al gelijk. Want de staat gaat met het besluit in tegen de in de grondwet vastgelegde eigendomsrechten van de energiebedrijven.

Tja. Dat is wel een probleem. Eigendom. Want de grondwet is ook heilig. Dan toch maar doorgaan? En wachten tot het een keer echt mis gaat? Kan ook.

Of vergoeden we de energiebedrijven voor hun investeringen, zelfs al kunnen wij er ook niet zoveel meer mee behalve een “Wunderwasserland speelparadijs in een oude kerncentrale” van maken? Dat zou wel kunnen, afkopen. En dat is ook waarschijnlijk het minimum waarop de energieleveranciers nu aansturen.

Waar halen we het geld dan vandaan? Omdat we al moeten bezuinigen? Tja. Dat is ook een probleem. Toch maar doorgaan dan? En wachten tot...

Ach. Als we oorlog moesten voeren, dan zouden we het geld gewoon bijdrukken. Dan zouden we de verliezen uiteindelijk wel verhalen op de verliezer van de oorlog. En als die het dan niet meer had, dan drukten we wel weer geld bij in Marshall-hulp, om ze er weer bovenop te helpen. Dus het geld blijft dan gewoon uit het niets bij gedrukt. We werken er wel voor, dat wel.

Is onze behoefte aan schone, veilige energie niet ook te zien als een oorlog? Of in elk geval als een strijd? Maar dan eentje die niet tegen iemand is, maar voor ons allemaal? Juist Duitsland snapt het nu al. Dit is wel een goede strijd.

2 opmerkingen:

diametraal zei

Grappige is dat de atoom paniek op zijn zachtst gezegd nogal eenzijdig is. Er vallen, per gegenereerde kWh, meer doden en gewonden door kolen stroom dan atoomstroom. (bron :http://nextbigfuture.com/20 11/03/deaths-per-twh-by-ene rgy-source.html) Er komt tweehonderd maal zoveel straling vrij door de verbranding van kolen (met haar uranium en radium insluitingen) dan bij alle kernrampen (inclusief bommen) bij elkaar.
De grote rampen met kerncentrales gebeurden allemaal met oude centrales (voor 1970) en voornamelijk door menselijke fouten en verergerd door menselijke fouten. De moderne centrales worden doorgerekend door supercomputers en controles worden steeds vaker veelvoudig gedaan door systemen met beperkte invloed van menselijk handelen. Ik wil daarmee niet zeggen dat moderne centrales failsafe zijn. Niets is dat, maar wel dat de discussie eenzijdig is. Bovendien, heeft iemand berekend hoeveel doden de extra CO2 nu gaat opleveren zonder de kerncentrales?
Yeah, thought so.

Jaap de Goede zei

Heel erg waar, diametraal!

De stap zou dan ook niet moeten zijn naar kolenstroom, maar naar water-, wind- en zonne-energie, en dan liefst zo dat we het ook nog kunnen opslaan (bijvoorbeeld met opgepompte water-reservoirs?)

Dan kunnen we altijd ook nog kijken naar oplossingen voor stralingsziekte, mutaties, gebrek aan aangeleverde grondstoffen voor kernwapens, en schonere verbrandingstechnieken van fossiele en niet fossiele brandstoffen.