Kort

“Nee, dat moet er dan toch maar uit.”
“Nog één keertje kijken?”
Het is een informatief stukje. Wist ik eigenlijk niet, dat het zo zat. De regisseuse ook niet. Daarom stond het ook in het script. De redactie vond het ook belangrijk.

Maar het helpt het verhaal niet specifiek verder. En het kost veel tijd. Wel twaalf seconden.

“We hebben maar een minuut voor dit stukje. En we zijn al te lang.”
Natuurlijk weten we dat de eindredactie, net als wij, dit stukje er het eerst uit zal gooien.
Het is namelijk wel leuk, en leerzaam, maar het helpt het verhaal niet verder.

Wat dat verhaal is? Och, twee mensen gaan een gevecht aan. En de vraag is wie zal winnen. Dat klinkt alsof je het zo kunt vertellen, maar we hebben er in totaal wel vijfentwintig minuten voor nodig. En elke seconde telt.

Waarom? Omdat dit programma wordt betaald door een sponsor. En die sponsor wil wel graag dat zijn boodschap wordt verteld. Daarom moeten mensen wel blijven kijken. Ze mogen geen knopjes op de afstandsbediening gaan indrukken. Ze mogen zelfs niet na gaan denken over wat er op een andere zender zou zijn. Eigenlijk moeten ze liefst helemaal even niet nadenken. Daar zap je alleen van weg.

De boodschap van de sponsor is overigens niet dat twee mensen vechten hoor. En de sponsor vindt het ook niet belangrijk wie er wint, denk ik. Als er maar gekeken wordt, en het imago van de sponsor maar positief uitgedragen wordt.

Nu is dat laatste al niet eenvoudig, want de boodschap van de sponsor zelf is ook al heel storend. Als we ons werk als aandacht trekkende programmamaker echt goed wilden doen, zouden we die boodschap als eerste wegsnijden. Hij is namelijk saai, niet zo heel informatief, voelt onecht aan (is het natuurlijk ook), en bovendien lang. Wel twaalf seconden.

Elk moment telt. Want anders zappen mensen misschien weg. En dat is weer slecht voor onze kijkcijfers. Kijkcijfers waarvoor adverteerders betalen. Die willen hun commercials immers tussen de meest succesvolle programma's plaatsen. Commercials die zelf ook weer dodelijk kunnen zijn voor je kijkcijfer trouwens. Je moet als programmamaker behoorlijk wat capriolen uithalen om te zorgen dat mensen na de reclame wel terugkomen van hun bezoek aan het toilet.

Kom terug na de reclame! Het is echt nog heel spannend! Blijf kijken! Anders doen wij ons werk ook voor niets, en worden we niet meer ingehuurd.

Echt tijd voor nieuwe informatie hebben we niet meer. Geen nieuwe inhoud. Geen ingewikkelde concepten. Een nieuw verhaal vertellen is ook best gevaarlijk. Want over een nieuw verhaal gaan mensen alleen maar nadenken. En van nadenken kun je gaan wegzappen. Dus we moeten spannend blijven. Snel, sneller, snelst. Kort, korter, kortst.